برگی از دفتر زندگی شهید فرخزاد سلحشور دانشجوی شهید دانشگاه رازی که در تسخیر لانه جاسوسی آمریکا در سیزدهم آبانماه ۱۳۵۸ نقش داشت و در کربلای هویزه آسمانی شد.

بارال‌ها تو می‌دانی که این انقلاب بزرگ اسلامی ایران حاصل خون انسان‌هایی است که جریان خونشان ریشه خشکیده اسلام چهارده قرن را زنده کرد و این انقلاب نقطه شروع حرکتی است که ابتدای آن ایران و انتهایش وعده‌ای است که تو در قرآن به مستضعفین جهان به رهبری مهدی موعود (عج) داده‌ای و من امیدورام که با نثار قطره‌ای از خونم بتوانم برگی از این درخت نونهال را جان دهم. (بخشی از وصیت نامه شهید سلحشور)

شهید فرخزاد سلحشور

شهید فرخزاد سلحشور در دوازدهم آبان ماه سال ۱۳۳۲ در شهرستان فردوس استان خراسان جنوبی متولد شد. در پنج ماهگی همراه خانواده و به دلیل شغل پدر که پزشک ژاندارمری آن زمان بود، رهسپار فسا گردید و در دامن اعتقاد به اسلام و ارزش‌های ناب دینی، پرورش یافت. شهید سلحشور دوران ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان را در فسا طی کرد. علاقه به خدمت و آموزش کودکان مناطق محروم کشور باعث شد تا او دوره سربازی خود را در سپاه دانش و در یکی از روستا‌های دورافتاده کرمان سپری نماید و در طی این مدت، عاشقانه به دانش‌آموزان آنجا درس می‌داد.

بعد از دوره سربازی در سال ۱۳۵۴ در دانشگاه تهران و در رشته مدیریت بازرگانی قبول شد. اما بعد از ثبت‌نام متوجه شد تعهد استخدامی آن شبهه‌ناک است، از این جهت وی که از همان ابتدا نسبت به رعایت حدود شرعی در زندگی خود توجه ویژه‌ای داشت، این موضوع به مذاق او خوش نیامد و انصراف داد. شهید سلحشور مجددا و برای مرتبه دوم در سال ۱۳۵۶ در کنکور سراسری شرکت کرد و این بار در رشته شیمی دانشگاه رازی قبول شد. شهید سلحشور در طی سال‌های تحصیل در دانشگاه رازی، نقش مهمی در سازماندهی مبارزات دانشجویان علیه رژیم پهلوی داشت.

این فعالیت‌های باعث گردید تا چند بار توسط ساواک دستگیر و در نهایت از دانشگاه اخراج شود. بعد از پیروزی انقلاب سلامی، شهید سلحشور مجددا به دانشگاه رازی برگشت و تحصیل خود را از سر گرفت. شهید سلحشور از جمله دانشجویانی بود که در فراخوان شهید بهشتی به دانشگاه‌های سراسر کشور به عنوان دانشجوی نخبه معرفی و در جلسات درس آن شهید بزرگوار در تابستان‌ها حاضر می‌شد. همچنین ایشان از جمله دانشجویان پیرو خط امام بود که در تسخیر لانه جاسوسی آمریکا به عنوان یکی از مهم‌ترین رویداد‌ها در تاریخ مبارزات ملت ایران بر ضد استعمار نقش داشت.

چند ماه پس از پیروزی انقلاب و بعد از آن‌که چهره واقعی آمریکا برای ملت ایران آشکار شد و آنها از فعالیت‌های مداخله جویانه دولت آمریکا آگاه شدند، تعدادی از دانشجویان پیرو خط امام در روز سیزده آبان ۱۳۵۸، به سوی محل سفارت آمریکا حرکت کردند. در بین دانشجویانی از دانشگاه‌های مطرح کشور، چون دانشگاه تهران، شریف، امیرکبیر، فردوسی مشهد، شیراز و شهید بهشتی، نام دانشجویی از دانشگاه رازی هم به چشم می‌خورد و آن کسی جز شهید فرخزاد سلحشور نبود. بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران، اقدام دانشجویان در تسخیر سفارت آمریکا را، انقلاب دوم و انقلابی فراتر از انقلاب اول نامید.

با شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، شهید سلحشور که شاهد جنایات رژیم بعثی عراق در بمباران‌های متعدد شهر کرمانشاه بود، به همراه جمعی از دوستان خود عازم جبهه‌های نبرد شد و در لشکر ۹۲ زرهی خرم آباد آموزش‌های نظامی لازم را فراگرفت. شهید سلحشور از معدود شهدای دانشجوی پرافتخاری است که در حماسه کربلای هویزه جاودانه شد. صبح روز پانزدهم دی ماه سال ۱۳۵۹ برگ زرینی از تاریخ هشت سال دفاع مقدس رقم خورد.

در این روز نخستین عملیات مشترک نیرو‌های سپاه پاسداران، بسیج و ارتش جمهوری اسلامی ایران با عنوان عملیات نصر و رمز «الله اکبر» در منطقه عملیاتی هویزه انجام شد. در این عملیات جمعی از دانشجویان نیز نظیر؛ سید حسین علم‌الهدی (دانشجوی رشته تاریخ دانشگاه فردوسی مشهد)، محمد بهاءالدین (دانشجوی رشته کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز)، حسین خوشنویسان (دانشجوی رشته مهندسی مکانیک دانشگاه تهران)، محمد فاضل (دانشجوی رشته مهندسی صنایع دانشگاه صنعتی شریف) و فرخزاد سلحشور دانشجوی رشته شیمی دانشگاه رازی، همدوش سایر رزمندگان اسلام وارد عرصه مبارزه با دشمن متجاوز شدند. در این عملیات غرور‌آفرین گرچه هشتصد نفر از نیرو‌های دشمن بعثی به اسارت درآمدند و غنایم بی‌شماری به دست نیرو‌های ایرانی افتاد، اما در نتیجه حمله غافلگیرانه نیرو‌های بعث عراق، تعداد قابل توجهی ار رزمندگان اسلام و از جمله شهید سلحشور و شهید علم الهدی، اسیر و یا به شهادت رسیدند.

آنچه شهدای هویزه را به شهدای کربلا نزدیک می‌کند آن است که فرمانده قسی‌القلب ارتش بعثی عراق دستور می‌دهد تا با تانک از روی بدن تمامی اسرا و اجساد شهدا عبور کنند و اثری از آنها بجای نگذارند. در نهایت اجساد مطهر این شهدا بعد از سه سال گمنامی در اسفندماه سال ۱۳۶۲ پس از پاکسازی مین‌های دشت هویزه، شناسایی و در همان محل به خاک سپرده می‌شوند. امروز یادمان این شهدای والامقام زیارتگاه عاشقانی است که از سراسر کشور راهی این منطقه می‌شوند.